Ik zie je Daar
Zijn lach zal ik nooit meer kunnen zien,
Nooit meer zijn vrolijke gezicht.
Nooit meer zal ik hem vast kunnen houden,
Zijn armen voel ik nooit meer om me heen,
Om hem een knuffel te geven.
Er was geen tijd voor afscheid,
Geen tijd om te reageren.
Geen tijd om gedag te zeggen,
Voordat hij ging.
Geen tijd om te huilen,
Geen tijd om tranen te geven.
Ik vraag me nog vaak af waarom hij,
Waarom moest hem dit gebeuren?
Waarom werd hij mij zo vroeg ontnomen?
Waarom ben ik nog bezig met rouwen,
Als hij niet wilde dat ik dat deed.
Ik moet vol proberen te houden,
Zonder mijn vriend gaat het leven ook door.
Gast, ik mis je,
Ik zie je Daar...
Reacties op ‘Ik zie je Daar’
-
Prachtig geschreven Patros. Ben blij dat het fictie is. Het is nooit leuk iemand te verliezen. xxlisanne
lisanne - 09-04-2014 om 19:54
-
Doe het niet patros. Je bent nog jong en we zullen je allemaal erg missen. Vooral esmee en ik denk ik.
Juwa - 15-04-2014 om 00:04
-
Echt mooi geschreven lang niet met je geprat Ik had het En een het ander te verwerken (Zie mijn gedichten) Liefs
summerblondie - 22-04-2014 om 14:48
-
ik vond het echt heel mooi en het raakte mij echt.
elketjexxx - 22-01-2016 om 18:38