Wensen en dromen

Oud zijn mijn wensen,
oud mijn dromen.
Oud, te oud om, wegkwijnend
onder het stof der tijd,
ooit nog uit te komen.

Soms lichten ze even op, heel ver
als lantaarns in de mist.
Maar ach, ik weet,
te vaak heeft de egoïst
het van mij overgenomen.

Al heeft hij
de houdbaarheid
van wensen en dromen
zelden of nooit betwist.