1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

wat achterbleef was gemis

Warme stromen strelen mijn gezicht
daar waar jij het laatst aanraakte

en met elke traan
die uit mijn ogen verdwijnt
laat ik je een beetje gaan
denk ik, ik ben je kwijt

Warme stromen die alles doen vervagen
tot niets meer achterbleef
behalve eenzame dagen
en het besef van een ontzettend gemis

de grond verdween onder mij
ik val weg in een soort waas
mijn gedachten zijn weer vrij
ben ik dan zo een dwaas?

de zon scheen op ons gezicht
ik weet nog hoe onze handen samen weerstand boden
en langzaamaan besef ik
de sterkste zonnestralen kan je gewoon niet doden

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Soms lijkt je wereld in te storten en lijken de zonnestralen vermoord...kijk beter en luister naar wat er zich echt afspeelt. Want zonnestralen, die kan je niet doden.

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bedrogen Gemis Verdriet Vergeven Verliefd

Reacties op ‘wat achterbleef was gemis’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

wat achterbleef was gemis