Mijn eerste grote liefde
Ik was 15 toen ik je leerde kennen
viel als een blok voor jou
een relatie hebben was even wennen
maar ik wist direct, jij was diegene waarvan ik hou
8 maand lang was het hemels
tot de hel verscheen
en jij verder wou met haar
en uit mijn leven verdween
Nu, helemaal uit mijn leven was je niet
want we zagen elkaar nog, en het was intens
maar het gaf me keer op keer verdriet
ik wou bij je zijn, en niet even
ik wou bij je zijn, heel mijn leven
Ondertussen zijn we 10jaar verder,
zijn we allebei met iemand anders getrouwd
heb ik een kind
en een man die me bemind.
Maar mijn eerste grote liefde dat zal je altijd blijven
en een plaatsje in mijn hart, dat heb je ook
in een vakje apart, een vakje die ik voor altijd sloot.
Ik koester de herinneringen
en alle kleine dingen
die me doen denken aan jou
de jongen waar ik zoveel jaren heb van gehouden
de ondertussen man waarmee ik mijn leven wou uitbouwen
Het mocht allemaal niet zijn
en na 10 jaar doet dat me ergens nog wel een beetje pijn
ik hoop dat je gelukkig bent met haar
het meisje waarvoor je me toen liet staan
met haar ben je verdergegaan,
ben je getrouwd en heb je een leven opgebouwd
Heel af en toe kom ik je tegen
uit de verte een hand omhoogsteken
Ik wens je het beste toe, mijn eerste liefde, mijn eerste vriend
ondanks al het verdriet dat je me aandeed, heb je dat toch verdiend.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-04-2014
Over dit gedicht
Aan mijn eerste grote liefde, die altijd een plaatsje in mijn hart zal hebben, die me na 10 jaar nog pijn kan doen door de herinneringen. Onze relatie, we waren zo jong, het was kort maar zo intens voor mij
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eersteliefde LiefdeReacties op ‘Mijn eerste grote liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!