Veel te jong
Nog veel te jong
waren we toen alles begon
nog veel te jong
denkend dat alles kon
Je deed me op een wolkje zweven
en het is niet te geloven
maar 10 jaar later haal ik de herinneringen boven
om alles nog eens opnieuw te beleven
zoveel mooie herinneringen
aan de grote en kleine dingen
zoveel verdiet, zoveel pijn
omdat het niet mocht zijn
Je kon vol verlangen naar me staren
maar ik had mezelf veel verdriet kunnen besparen
had ik het op voorhand geweten
dat je me zou vergeten
Ah, ik ben blij dat ik dat kleine stukje van mijn leven
met jou heb mogen delen
raar dat zonder jou, na al die jaren soms nog niet went
Ah, ik ben blij dat ik je heb gekend
Bedankt omdat je ondanks alle pijn en het verdriet
ook mooie en warme herinneringen bij me achterliet
Ingezonden door
Geplaatst op
17-04-2014
Over dit gedicht
Aan mijn eerste grote liefde, die ik ondertussen waarschijnlijk niet eens meer ken, raar maar waar, je hebt nog altijd dat plaatsje in m'n hart, ver weggestopt maar het is van jou
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jong Liefde VerdrietReacties op ‘Veel te jong’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!