1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

2 gezichten

De striemen van het verleden
Ze snijden in mijn huid
Het is zo lang geleden
Toch kom ik niet vooruit

Een ongelijke strijd die ik met mezelf voer
Oh zeker van buiten hard en oh zo stoer
Van binnen heel onzeker en ontzettend bang
Niet wetend wat het is waar ik zo naar verlang

Een meisje dat zich ergens heeft verstopt
Hard met haar benen tegen mij aanschopt.
Me wakker schudt en zich niet opzij laat slaan.
Ze blijft om aandacht smeken maar ik zie haar niet staan.

De strijd die zij aangaat mijn andere kant
Gevoelig, emoties of is het toch verstand
Ik moet haar laten spreken en toelaten wat ze voelt.
Ik moet haar leren begrijpen en weten wat ze bedoelt.

Ik wil haar eigenlijk niet kennen maar ik weet dat het moet.
Zij moet vertellen wat de andere kant van mij nooit doet.
Zij zorgt voor verwarring, pijn en veel verdriet.
Op een dag zal ik haar troosten maar nu kan ik dat nog niet.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verdriet Verwarring

Reacties op ‘2 gezichten’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

2 gezichten