Merel

‘Merel’

Een merel kwam met een vrachtje aangevlogen
Tot het van blijdschap zijn vleugels dichtsloeg
Daar scheen het avondlicht door geschemerde bogen
Op de bladeren van een boom dat hij liefkozend droeg

Verhalen aan het water geschreven
Onder de sterrenhemel en haar fonkeling
Door een gepassioneerde zin gedreven
Waar de spiegeling mijn lachende blik ontving

Ik sprak tot het hemellicht gebogen
Hoog waar de liefde mij verstaat
Met het eigen vredesteken in de ogen
Is het nu tijd geworden om het boek dicht te slaan


© Madeleine Oppelaar. Gedicht geschreven op vrijdag 18-4-2014. Tijd close: 15:38 uur. Gelieve niet kopiëren zonder het schriftelijk woord van de maakster zelf. Dank! Met warme groet, Madeleine.