Jouw graf!

Bij jouw graf zie ik bloemen,
Bij jouw graf, komen de tranen even uit mijn ogen,
En even, hoor ik mijzelf jouw naam noemen,
Mijn woorden, die ik zeggen wil, worden in mijn hart gewogen.

Vandaag is het 2 jaar geleden dat jij een ongeluk kreeg.
Aan dat ongeluk stierf je,
Je was gestorven, vertelden mensen me,
Toen ik dat hoorde, voelde ik me zo leeg..

En nu, staand bij jouw graf,
Denk ik, aan die korte omgang met jou.
Aan de liefde die je me gaf,
Ik moest zonder je verder, in diepgaande rouw.

Bij jouw graf liggen bloemen,
En even hoor ik mijzelf jouw naam en Gods Naam noemen.
Ik weet, dat jij, in je jonge leven, God hebt gevonden,
En met Hem, was je eeuwig verbonden!

Even kijk ik omhoog, naar de blauwe lucht,
Je leven was een adem, je sterven een zucht,
En dan, weer kijkend naar je graf,
Besef ik, dat God mij nog steeds liefde gaf.