1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De Barones en de bever

De laatste barones van Wilgetheen tot Niegepeldt
kijkt door het hoge ragrijke vensterraam
naar wat haar die nacht is aangedaan
haar stamboomwilg is omgeknaagd en neergeveld.

De Heer van Bever en den Dam heeft toegeslagen
steels en stil is hij komen kruipen
een tot de tanden gewapend sluipen
in de nacht, bij dag zou hij het niet durven wagen.

Het is hem te doen om bast en jonge twijgen
daarvoor kwam hij steels geslopen
daarvoor kwam hij stil gekropen,
en de geplaagde barones? Die moet zwijgen.

Want waarom is die rover stout?
Nou, vanwege faunabeheer en natuurbehoud.

Guido van Geel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

'Adel verplicht', zei de kale jonker en zette een pruik op.

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bevers Guidovangeel Limburg Natuurbehoud

Reacties op ‘De Barones en de bever’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De Barones en de bever