Dode woorden levend nooit verloren

Het alfabet bestaat
Maar de letters zijn niet levend
Ik voel de woorden als ik praat
Maar ze kijken niemand aan

Er staan letters overal
Op steen en dode bomen
Zo verrijkend als de wereld is
Bestaat het feit beslist
nooit zullen ze verder komen
Dan de plek die ze kregen
Want ze kunnen niet bewegen

Zo zeker
dat als ik opgesloten zit
in een donkere kist
Zo zeker zijn de woorden
nog door niemand uitgewist

Ze werden levend
Gevoel ingeblazen
Een ziel, maakt de dode woorden levend
Ik geef een stukje van mijn ziel
aan alle mooie woorden
En hoop ieders gevoel
in mijn gedichten mee te nemen,
Door mijn woorden vol gevoel,
aan de wereld mee te geven..