vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Morgenstimmung
Hoe breekt
de stilte van de morgen
in stukken vogelgekwetter
en getrippel in de goot
op mijn kussensloop
ik raap de scherven
van gisteren samen
veeg ze bloedend
onder het bed
naast de boeman
en een pluis die daar woont
de wekker kreunt luid
bij me binnen
verdrinkt in een waas
op mijn halfopen oog
wat cijfers in rood digitaal
het is weer veel te vroeg
om op te staan.
Reacties op ‘Morgenstimmung’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!