paars

ik weet niet waarom ik zo treurig ben
als ik de lijn en vorm herken
van dit plechtige paars dat ik bekijk
herinnerend aan een goddelijk lijk

offerlam van maternale religie
op handen gedragen als een relikwie
door een verstard conservatief instituut
onderhevig aan kritiek, bespotting en dispuut

ik weet niet waarom ik zo treurig ben
als ik geschriften lees van een toverpen
koning vermoord door die hem vrezen
is op Pasen na drie dagen herrezen

de idee zo zuiver zo fijn
verpletterd vermorzeld door het venijn
van oude venten geil van de macht
ze hebben de boodschap van liefde verkracht.

ik weet niet waarom ik zo treurig ben
wanneer ik paarse vormen verwen
met degradée van blauw en rood
goddelijke gevoelens voelen gedood