stapel

de woordkunstenaar debiteert Gezellegedichten
zo muzikaal dat zijn zeggende woorden op gaan lichten
als de rappende ritmiek van rood-zwarte stoelen
die in ‘t enden van de tent staan te krioelen

zo ziet d’ Averulle achter ’t drinken van de blomme
de wereld van de bloemen een beetje kromme
zot van zinnelijke hartstocht, zot van ’t geweld
zo wordt zelfs de sterkste stoefer heel vlug geveld

ritme van ’t leven, ritme van ‘t woord
ritme van muziek, ritme ongestoord
het leidt tot bewegen, het leidt tot dansen
versterkt de hoop, de overlevingskansen