vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
waarheen
bevroren zeebeweging tot aan de einder
donkere hemel boven het wolkige wit
ik snak naar je lichaam mooi en verfijnder
soepelheid en elegantie zoals je daar zit
hoe groot ook het vurige verlangen
het wazige water is veel te diep
de verlossende brug naar jou zit gevangen
toen jouw scheppende schepper je schiep
in de watermassa naar Neptunus’ rijk
heimelijk verborgen door Aphrodite
Tantaluskwelling buiten handbereik
verwarrende mensenmythe
Reacties op ‘waarheen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!