Zonder licht

Een kort moment van waanzin,
het verstand blijft even stil,
in tijd gevangen breekt de wil
gillend tussen twee seconden in.

Kaarsen branden zonder licht,
een blik werpt uit alkoven
zich gestoord in diepe kloven,
rede vlucht waar schaduw wakker ligt.

Verdwaald in dwanggedachten,
vloeit het bloed verkild als stroop,
de laatste vonken doven hoop,
alleen de dood kan pijn verzachten.