Kiezel

Ik was een kiezel
ooit
een gladgeschaafde jongen
glazig
liggend
tussen waterkorrels of

min of meer gezellig
in de stroming
ik mondde uit

ketste zonder vonken

geen begin vandaag
geen einde morgen
steeds het slijpen
het ronde
zijn

versmelten
met de tijd
tot ik kiezel
uiteindelijk
in niets
verdwijn.