Doodgezwegen

Hij is het doodgezwegen kind,
dat men niet zoekt, niet zoeken wilt,
de wortel die zijn grond niet vindt
het zaad in eigen land verspild.

Vruchteloos geboren op papier,
nog ongewijd, zelfs ongestemd,
klinkt dicht maar toch niet hier,
een verse roep, nog ongetemd.

Woord verkoopt best als een slaaf,
de faam bekent zijn prijs in naam,
men kooit toch nooit een witte raaf.

Hij trekt zijn kringen laag op water
en het noorden kijkt soms door z'n raam,
monogaam vandaag, maar wat met later ?