vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sterfelijkheid
Langs het venster van mijn geest
raast een trein gedachten voort,
van vlees en bloed verweest,
naar ieder onbereikbaar oord:
voorbij de grens van wolken,
door de diepe ruimte, droom
ik hem de wens vertolken
van mijn menselijk genoom.
Zonder rimpel die de tijd
bij ieder tekent, inzicht geeft
waarheen de reis ook leidt:
er komt een einde aan wat leeft!
Reacties op ‘Sterfelijkheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!