vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
you never walk alone
de zee tekent onophoudelijk
met opspattende lijnen
in wit aphroditeschuim
zijn grillig schijnen
de grijsbruine branding
opgestuwd door de wind
brengt reliëf in verzanding
grillig als een kind
de weidse watermassa lokt
jij onbeweeglijk in het water
staat stil middenin en gokt
het geheim van die immense krater
je voelt je nietig
tussen dergelijke grootsheid
hier ben je verdrietig
en vergeet in verstrooidheid
Reacties op ‘you never walk alone’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!