vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
rustpauze
golven glijden glanzend rood
naast het zwarte van de dood
op en neer als golvend glas
gebouwgelijnde winterjas
blauw-grijs-witte canvaskleed
kistbekleding lijkgereed
uitgestulpt als lippenrood
metershoge cruise-boot
uitgestrekte liefdesvlag
wappert hoopvol nieuwe dag
wil dan toch mijn hart verwarmen
en mijn angsten teer omarmen
stikkend grijp ik naar de lente
zoekend weg van ’t decadente
het gevoel van zalige rust
heeft dan toch mijn ziel gesust
Reacties op ‘rustpauze’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!