Jij en ik

In de verte klinkt een stem,
een stem die ik uit duizende herken!
Ik weet nog van die mooie tijd
maar die tijd zijn we al weer kwijt

de tijd, toen we samen waren
we de problemen niet voor elkaar bewaren
wij waren samen als één
en wat ik toen zeide, was wat ik meen

wij waren dag en nacht
wij waren hard en zacht
wij waren licht en donker
wij waren de woorden die over ons klonken

we waren er voor elkaar
tussen ons bestond geen maar
al zag je jou, dan zag je mij
en die tijd was ik o zo blij

maar nu ben je niet meer bij mij
ik ben nu vrij
al denk ik nog vaak aan je
want je was een deel van me

ook al zeg ik je dat het me spijt
ik ben je al kwijt
en jij ben mij ook al kwijt...