Fake lach

Hopeloos en verloren mijn geheugen is bevroren. Mijn lichaam gaat tekeer.
Oh nee daar gaan we weer.

Elke dag op en af met een goeie dag en een fake lach. Diep van binnen liggen mijn gevoelens met dubbele kinnen.

Amuseren doen ze zich niet diep vanbinnen is er veel verdriet. Maar van buiten niet aan de hand, .. al voelen mensen mij soms wel eens aan de tand :

Is er echt niets. Kan ik helpen of doen kleine kapoen.
Helpen of doen kleine Kapoen ?

Ik ben groter dan 1 m 80 is dat dan niet prachtig.
Niet als mensen mij breken, mijn gevoelens niet meer durven spreken.

Maar ik ben op zoek naar dat 1ne persoon uit die ene droom.
Die persoon die er was, mijn steunde al zat ik tegen de kas(t).

T van treurend maar ook de T van toppy terwijl ik naar een lach speurend ben.

© Copyright definitely me

Ingezonden door

definitely me

Geplaatst op

13-11-2014

Over dit gedicht

Dit gedicht gaat over mensen die altijd met een mega brede lach over straat lopen. Maar stiekem zitten ze super diep in de put zonder dat je het zou zeggen.

Tags

Depressief Indeput Sociaal