Brok van emotie

Een brok van emotie in een lichaam van steen,
Vretend aan het licht dat steeds een beetje vager wordt,

Knokkend op weg naar een pad zonder onheil en verdriet,
Met de brok als maatje aan je zijde,

Het lichaam als een reflecterende muur,
die elke emotie weerkaatst en krachtig versterkt,

Het gevecht op een pad van innerlijke strijd,
die met kleine stapjes het licht vervaagt,

Een ophoping van het negatieve,
dat zich langzaamaan vastgrijpt in de wanden van mijn kunnen,

Emotie die een weg wil vinden,
zich wil breken door die muur,

Een brok die mij pijn doet
die mij fataal wordt op den duur.

© Copyright Jane

Ingezonden door

Jane

Geplaatst op

03-01-2015

Over dit gedicht

ik ben al een tijdje aan het strijden met een depressie terwijl ik nog erg jong ben. Ik vind het erg moeilijk maar zal nooit zomaar opgeven. Door het schrijven van gedichten kan ik wat emotie kwijt.

Tags

Depressief Eenzaamheid Kracht Pijn Verdriet