De Grote Oorlog
Rode papavers gedrapeerd over Vlaamse velden,
symbolen van vergoten jeugdig bloed,
herinneren aan de duizenden gekwelden,
vechtend in verschrikkelijke bommengloed.
Doordrongen door lichamen van jonge soldaten
en de tranen van moeder en hun lieve lief,
uiteengescheurd door kogels en granaten,
kille stilte op het dodenveld abusief.
Arrogantie van onverantwoorde dictatoren,
zich verheven voelend boven het volk,
zich vergoelijkend met cynische illustratoren,
mensen laten creperen in een modderwolk.
Moordenaars van hun eigen mensen,
hun vette pensen volproppend ver van gevaar,
zichzelf ongebreidelde macht toewensen,
gesneuvelden eren met een minachtend gebaar.
Woorden als holle bommenkraters,
gestorven voor het vaderland,
Zij gebruiken rozenwater.
Verminkt hoofd in bloed en zand
© Copyright fets
Ingezonden door
fets
Geplaatst op
24-02-2015
Over dit gedicht
naar aanleiding van de fototentoonstelling in Brugge over 14-18