Eten om verder te gaan

Help je word gegijzeld en gebroken.
De angst dat wordt vervolgd door pijn en dood.
Een mes in de rug langzaam gestoken.
Daar moet je voor wegrennen niet voor brood.

Neem energie genoeg om te geven.
Adem in te moe om uit te blazen.
durf hiervoor te kiezen en te streven.
Huil uit onmacht vang ze op met glazen.

Laat me rennen, vallen en weer opstaan.
Het gat is diep genoeg om te leven.
Utopisch om mijn kwelling te verslaan.
Houd me vast nu mijn gedachten beven.

Weet dat ik doe om te worden geliefd.
Houd van me zoals ik ben alsjeblieft.

© Copyright Wimkaay

Ingezonden door

Wimkaay

Geplaatst op

15-03-2015

Over dit gedicht

Ik ben een jongeman met een eetstoornis. Ik probeer met dit gedicht te beschrijven wat ik bevat binnen voel. Meer jongens voelen dit en moet niet meer als taboe worden beschouwt.

Tags

Anorexia Eetstoornis Eten Jongen