De weg

Torenhoog en in de wind
De bruggen zijn mijlenbreed
De wegen zijn als vuur zo heet
Ik spring en sprint op de meet

Door de hete wouden
Door de kromme wegen
Kom ik mezelf weer tegen
En de wind tegen

Otto is te snel
Hij is er wel
Maar niemand ziet hem
Hij is zo snel

De zon zakt
En ik zak mee
Mee door de wegen heen
De pijn gaat door merg en gaat door been

Smullend hullend vallend
Grappend lachend huilend
Strijdend vechtend rennend
Sprintend en weer opstaan

Ik pak de strijdbijl
Pak hem op
En loop in galop
Naar de hoogste bergtop

© Copyright Sander Dammann