Witte duiven
De witte duiven
pikken de kruimels op
onder de straatlantaarn
in de diepe nacht.
Een oud vrouwtje met
een rieten mandje dat
gevuld is met olijven
fietst snel voorbij op de
harde keien van de boulevard.
De wind bezorgt stilte in de stad
de zachte regendruppels tikken op
gesloten ramen
kalme voetstappen vinden hun
bestemming op gekruiste zebrapaden.
Zonder toestemming
begon het te hagelen
en toen de ijzige hagel
de broodkruimels besprenkelde
vlogen de witte duiven samen weg.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
19-09-2015
Over dit gedicht
Tweede plaats poëziewedstrijd Vredesvereniging 2016