ik wil je zo veel zeggen

ik wil je zo veel vragen
waarom je altijd ja deed
als ik nee zei

en ik wil je zo veel zeggen
maar je hoort me al niet meer
dus ik fluister tegen de wind

ik wil je vragen wat je mankeert
en je verwijten, altijd jij
maar nooit eens ik

maar bovenal wil ik zeggen
dat het me spijt
nog het meest omdat ik er ben

ik weet dat ik
tegen mezelf praat
verdwaal in ‘had ik maar’

ik wil nog zoveel meer zeggen
dat ik je om advies vroeg
en altijd het omgekeerde deed

in mijn hoofd galmen de dingen
die ik had moeten zeggen
vooral dat ik je mis

© Copyright Zomaar iemand

Ingezonden door

Zomaar iemand

Geplaatst op

10-12-2015

Over dit gedicht

Ook deze is voor mijn bundel

Tags

Eigenwijs Missen Puberteit Spijt Verdriet