ik weet het beter
soms denk ik dat ik je ken
dat ik weet wat je tevreden stemt
en wanneer je trots zou zijn
maar steeds weer blijkt
dat hoezeer ik ook mijn best doe
het anders in elkaar zit
ik vraag je ernaar
(en ik wil je geloven)
maar ik geloof je niet
je trekt je wenkbrauwen op
en het lukt me niet de woorden te vinden
om tegen mezelf te vechten
om tegen de woorden te vechten
die schreeuwen dat ik niet genoeg ben
nooit genoeg, nee, nooit genoeg
(want ik laat steekjes vallen
saboteer mezelf bewust)
ik doe zo mijn best het goed te doen
zodat tenminste jij in mij ziet
wat geen mens in mij ziet
een meisje met een hart van goud
maar steeds doe ik het verkeerde
want van jou raak ik in de war
en voelt verkeerd opeens goed
dus moet ik het onthouden
ik weet het beter
maar misschien heb jij gelijk
© Copyright Zomaar iemand
Ingezonden door
Zomaar iemand
Geplaatst op
10-12-2015
Over dit gedicht
Dit gedicht is voor mijn bundel. De zinnen tussen haakjes zijn eigenlijk doorgehaald.