EEN SLANG IN PARAMARIBO
EEN SLANG IN PARAMARIBO
Een slang in Paramaribo
Zei: "Jeetje, ik verveel me zo,
In deze boom is niks te doen
'k word van verveling geel en groen!"
Dus kroop hij maar een beetje rond
En keek of hij niet iemand vond
Die zich daar ook zat te vervelen
Om samen mee te kunnen spelen
Hij ging toen naar een andere tak
Daar zat een aap op zijn gemak
Het aapje at daar uit zijn poot
Een smakelijke apennoot
Maar ja, de aap werd van de slang
Helaas toch wel een beetje bang
En maakte zich zonder te groeten
Snel met een vaartje uit de voeten
Dus was de slang toen weer alleen
En zuchtte maar wat voor zich heen
Maar plotseling kwam hij wat tegen
Hij zag een andere slang bewegen!
Hij zag een stukje van een staartje
Verdwijnen met een sneltreinvaartje
De slang zei: "Hee, blijf even staan!"
En ging er toen snel achteraan
Maar ja, tot zijn grote verdriet,
Die andere slang die stopte niet
Vliegensvlug gleed hij door de takken
En eindelijk kreeg ie hem te pakken!
"Hap!", zei de slang en daarna: "Au!!"
En hij dacht toen: "Wat is dat nou?
Vandaag blijft me echt niets bespaard
Wie bijt daar nu weer in mijn staart?"
Tja, 't was een curieus geval
En bovendien ook reuze mal
De slang had zonder het te weten
Daar in zijn eigen staart gebeten!
Maar bij de dierenambulance
Heeft toen gelukkig dokter Jansen
Nog snel een rol verband gevonden
En heeft de slang daarmee verbonden
Dus zie je ooit ('t is echt geen grapje!)
Een slang met om zijn staart een lapje
Dan is het zeker en gewis
Dat dat de slang van Paramaribo is!
© Copyright Hans Erkamp
Ingezonden door
Hans Erkamp
Geplaatst op
31-03-2016
Over dit gedicht
Over een slang die zich verveelt