De Taille

Haar lichaam bewoog de nachten
als een zilver beschenen weidse vlakte
waar de handen langzaam de wegen zochten
de wegen die naar de diepten verdwenen

Haar lichaam bewoog de gronden
als de gouden wuivende velden graan
waar de handen teder de aren lazen
om de korrels die in de diepten kiemen

Haar billen bewogen de ogen
als de lokkende roep te leven
waar zijn handen de wegen wezen
wezen zij het leven het diepst te geven

Haar ogen omsloten de stralen
als in de damp uit het regen natte dal
waar de haren de snaren streken
lagen zij in de hoogste liefde verdwenen

Guido van Geel

© Copyright guido