In gedachte
Uit, 'Het Epigonium'.
Steeds verder dwaalden zij
in het nalichtende avondland
geen geluid dan een langzaam horen
van de nacht in de wolkenband
toonde zich als teken van het kerend tij
in hun zwaar stromende oren
in hun ruisend hart
en zwijgend bloed
Uit de zee van alle mogelijkheden
steeg hoger, hoger de overvloed
en drong door in hun bewuste zijn
het weten uit een heel ver verleden.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
14-05-2016
Over dit gedicht
'Je pense, donc je suis', zei de filosoof en het deeltje toonde zijn spin.