Een schaakdame in Westervoort

EEN SCHAAKDAME IN WESTERVOORT

Een schaakdame in Westervoort,
Keek onlangs tamelijk verstoord,
Toen een van haar witte pionnen,
Aan een nieuw leven was begonnen.

Het kleine ding, jong en charmant,
Was aan de overkant beland,
En toen zij daar stond geparkeerd,
Tot koningin getransformeerd.

De oude dame zei onthutst:
"Er wordt hier weer wat afgeprutst,
Zeg beste Willem, zeg eens gauw,
Wat moet jij met een tweede vrouw?"

Haar gade zei benepen toen:
"Tja, wat kan ik daar nou aan doen?
Dat zijn de regels van het spel,
Dat weet jij zelf ook toch wel?"

"Dat zijn, zoals men snappen kan,
Typisch de regels van een man!
Meneer heeft dus een nieuwe chick,
Nou geloof maar niet dat ik dit pik!"

"Want dit is, zoals ik het zie,
Niks dan je reinste bigamie!
Ja, ja: "de regels van het spel"
Jij wilt gewoon een lellebel!"

"Beste meneer, ik heb jou door,
Nou, weet je schat, hier pas ik voor!
Voor mijn part loop je naar de maan
Ik vraag direct een scheiding aan!"

Maar voordat ze die aan kon vragen,
Werd toen de koningin geslagen.
Op dat moment begreep ze pas,
Dat ze helaas geofferd was!

De oude dame lag heel boos,
Te mokken in de stukkendoos.
De koning zag men heel voldaan,
Toen naar zijn jongedame gaanI

© Copyright Hans Erkamp

Ingezonden door

Hans Erkamp

Geplaatst op

16-05-2016

Over dit gedicht

Over een schaakkoningin

Tags

Dame Liefde Schaken