Het spel
Grillige oevers, als grenzen herkenbaar
jagen water door het terrein
Krachtige stroming, amper doorwaadbaar
omklemt spottend de drijvende lijn
De razende rivier brengt stilte tot leven
onzekere lichtval bepaalt waar ik gooi
Zeldzame rimpelingen tonen heel even
zijn geel zilveren schittering, eindeloos mooi
Mijn vliegvissers hart is klaar voor een strijd
met gierende reel en krommende lijn
gelovend in eigen vakkundigheid
vertrouwend op dat ik sterker zal zijn
De vis danst en zweeft tot hij moe is gestreden
zijn kleuren verzilverd en fel
Onwetend hoezeer hij wordt aanbeden
verliest hij zijn kracht in het spel
Mijn hart klopt sneller dan verwacht
ik verlies mijn omgeving in tijd
aanschouw de vechter in al zijn pracht
gerespecteerd om het vuur in zijn strijd
Ik verlos hem uit zijn hechtenis
leg hem in water, helder en koel
geef hem een plek in mijn belevenis
eeuwig dankbaar voor dit gevoel
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
01-06-2016
Over dit gedicht
De beleving van de vliegvisser