Voor jou verloor ik

Ik verloor het vertrouwen
nooit zou ik het gedaan willen hebben
jij stond daar met je hart in balans
ik kon niet steunen.

Jij wachtte op me al zes maanden
en ik wachtte op de ware liefde
na zes keer verloofd te zijn geworden
ik verloor mijn toekomst
het was een en al waar...

Ik volgde blindelings mijn hart
onderweg verloor ik mijn hersenen
de rozen onderweg bloeiden
als ze mij roken
en ik plantte in de grond witte jasmijn.

Mijn Profeet hield van me
of houdt het blijft een vraag
spijt ontving ik uit de lucht
mijn mond zong ballades
op de trap.
De wijsvinger van Hem wees
de rechte weg en ik volgde
jou in de weg van het ongeluk.
Ik verloor mijn Profeet.

Ik verloor mijn ouders die mij
met preken aanmoedigden
die mij levenslessen leerden
door te verwijzen naar anderen
toch nooit een voorbeeld
voor mij geweest maar
ik was één van de apostelen.

Bidden was een snel gebaar
het vasten werd een bezigheid
ik verloor mijn geloof
loop naar de hel.

De liefde loog tegen me
al toen ik de valse betekenis op zei
maar het was een memoire
de grenzen met rode stylo te tekenen
ik verloor de liefde
het is geen hoop.

Ik verloor wat nog...
God die me bespioneerde
die engelen naar me stuurde
in nachtmerries
ik herinnerde ze enkel toen ik
een déja vu zag.

De wereld is er om jezelf te creëren
en ik boetseerde het niets
ik verloor alles
zelfs mezelf en het enige
en het laatste
ik verloor ook jou.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

05-06-2016

Over dit gedicht

Dat iemand mij lief heeft... Dat men mij anders kan liefhebben, dan in het voorbijgaan, dat verwondert mij

Tags

Liefde Verliezen