helder als een traan
hier kom ik dan
in de kleren van gerechtigheid
na een smuikend leven
hoe heerlijk was het
jeugdig leunen tegen de deurpost
van het gele kamperfoeliehuis
nu komt de geest
mijn zwak te hulp
gelijk een ekster
die een kat verjaagd
maar als het duister
op mijn aarde daagt
wordt alles licht en luister
en helder als een traan.
© Copyright Istvan Koning
Ingezonden door
Istvan Koning
Geplaatst op
21-08-2016
Over dit gedicht
verlangen naar inzicht