Wouter de kale kabouter
De kale kabouter
In het bos onder de grote eik
Woont kleine kale Wouter
Hij woont daar in zijn paddestoel
Die vrolijke kabouter
Hij zaagt en timmert er op los
En heeft de grootste schik
Hij maakt tafels en ook stoelen
En versiert ze met een strik
Op een mooie dag vol zon
Hoorde Wouter kloppen
Hij was net lekker bezig
Zijn huisje aan het soppen
Het was buurman Simon de suffe slak
Hij woont naast Wouter onder een tak
Wouter help! Mijn bed is kapot
Lieve help, en ik slaap al zo rot
Ik draaide mij om, 't was midden in de nacht
En echt, zoiets had ik nooit verwacht
Ik hoorde "krak", mijn benen in de lucht
En ben toen snel mijn bed uit gevlucht
Ik stond er naast en schrok mij rot
Mijn mooie bed, helemaal kapot
Buurman Simon, beste slak
Rust even uit, neem je gemak
Je bed is kapot, het is helemaal stuk
Maar het komt weer goed met een beetje geluk
Want ik beloof je, ik ga het maken
En je zal zien, het zal nooit meer kraken
Wouter timmerde, zaagde en had dikke pret
En Simon de slak, kon weer heerlijk naar bed
© Copyright Reiziger
Ingezonden door
Reiziger
Geplaatst op
15-11-2016
Over dit gedicht
Over een behulpzame kabouter