Van golf naar punt
Jij en ik, het oog aan de wand,
zien niets in de lege ruimte dan
het dansen van het noorderlicht.
De wereld van alle beelden ontdaan,
biedt niets dan ons alleen de tijd
van pool naar pool tot bewust het zicht.
Als de visser, hij ziet het rimpelen,
de dobber dat hij boven weet,
dat beneden, daar ergens onder,
op een zeer onzeker punt, iets beet.
Guido van Geel
‘Het gaat om het bewegen’, zei de wandelaar en nam de tijd.
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
17-01-2017
Over dit gedicht
‘Ik heb het elementaire deeltje gevonden’, zei de natuurkundige en verdween in een heel klein zwart gaatje.