Eén uit duizenden

Ik vergeet het vaak
Gelukkig
Maar af en toe
Komt de pijn als een late zwaluw in de herfst
Aan als met de impact van metaal

Ik las je berichten terug, vandaag
Ik had het gevonden
27 juli, en hoe je het vergeten was
Hoe ik op de 29e een klok heb gekocht
En hoe we het de eerste aan je moeder wilde vertellen

Ik zie de gele plek op de muur waar de klok gehangen had
De geur van de koude tegels op de vloer
De geur van je kleren
De klank van je stappen
Je gedaante, uit duizenden

Onthoud dat jij met haar bent vannacht
Ik ben geneigd te vergeten
Hoe je me hebt verraden de maanden die volgde
Mijn grenzen hebt doen vervagen, die je zelf met zorg had opgesteld
Je respect voor mij had verloren
Voor jezelf of voor mij, dat weet ik niet
De pijn wordt minder, maar door hard te werken, ziet
Dat de tijd mijn wonden niet geheeld heeft.

Af en toe vergeet ik het wel
De pijn
Maar af en toe

als een late zwaluw in de herfst

© Copyright roggetje

Ingezonden door

roggetje

Geplaatst op

20-01-2017

Over dit gedicht

Het is een bekend verhaal

Tags

Uitmaken