overlijden

LOUIS
Je bent een spontane gast,
die in Prinsen Marleen
haar HARTJE past.
Waarom heb je ons
zo vroeg verlaten,
We hadden nog over
zoveel kunnen praten.
Wie is de dader geweest in het verkeer,
dat zeg ik telkens weer.
De persoon heeft het ons niet laten weten,
maar nooit zal ik je vergeten.
Het leven is hart,
maar voor mij blijf je apart.
We hebben elkaar jaren gekend,
en met veel liefde verwend.
Ik wist dat er pijn bestond,
en was jammer genoeg ook zwaar gewond.
Het was niet leuk,
ik had een open schedelbreuk.
Zes weken in coma gelegen,
en dit voor niemand gezwegen.
Gelukkig wist ik er zelf niets van,
want het is iets dat je niet met iemand praten kan.
Je leeft in een andere zin,
en weet niet waar is het einde en het begin.
Gelukkig kwam ik nadien weer tot leven,
het werd me met plezier gegeven.
Je moet alles terug leren kennen
zelfs lopen en rennen.
Je woorden taal terug aanvaarden,
en van alles ken je dan de waarden.
God zei dank ben ik weer goed,
maar nu weet ik wat het leven je aan doet.
Leve het gelukkig zijn
al is het met verdriet en pijn.,

© Copyright lentezon

Ingezonden door

lentezon

Geplaatst op

28-01-2017

Over dit gedicht

Verlaten wegens ongeval

Tags

Verdriet