Waar te gaan
Aan Johan de Geest
Waar de ruggen stoffig leunen
slapen de verzen hun dodendagen
met tussen kaft en kaft de zilver-
visjes die aan de strofen knagen.
Waar het stof glinstert en daalt
vergeten in de late namiddagzon
dekt laag op laag een zacht grijze
waas over waar geen mens naar taalt.
Waar Bilderdijk heer was van Teisterbant.
Waar van Potgieter een straatnaam rest
Waar die Willem ooit Madocke maecte.
Staat de dichter gesloten in zijn goud op snee.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
08-02-2017
Over dit gedicht
‘Vaarwel, het gaat U goed’, zei de achterblijver en scrolde verweesd verder.Kom nog es langs.oek.