Mensenstroom

Van alle wezens die bestaan,
Is alleen zij nooit met de stroom van leven mee gegaan. Gevangen in een zee zonder zuurstof en lucht, het monster naderd.
Warme dromen over vlinders en vogels in de blauwe lucht. Wakker worden in de zee zonder verlangen naar het monster van verwachtingen en hebzucht.
Verder gaan verdrinkend in de waan;
Het leven is een gift, doe je ding en wees gelukkig. Maar waar komen die gedachtes dan vandaan?

Het monster levend in mijn hoofd trekt me naar beneden. Geen zuurstof. Flitsen van verleden. Verstikt in het zeewier weg uit de stroom, nog harder schreeuwen, ze horen me niet, is het dan geen droom. In paniek grijpend naar houvast het zeewier trekt me verder het donker in. Geen uitweg te zien, ik stop met tegenstribbelen ik ga er niet meer tegen in. Zonder zuurstof mee in de stroom van de zee.

© Copyright Juulz