Volwassene in wording

Ik wist wel dat ik in dit lichaam
mezelf niet kan zijn.
Ik ging er altijd van uit
dat ik geboren word en zo blijf
met kleine borsten, zonder al te veel haar
onder mijn oksels benen
zonder dat mijn wenkbrauwen zich aan mekaar verbinden
en verliefd worden.
Niet zoals mijn oude buurvrouw
haar haren zijn altijd nat door het speeksel
ze stottert als ze in de douche staat
van haar wenkbrauwen maakt ze autowegen.

Ik heb geen tijd meer voor lastige ouders.
Mijn taille wordt een zandloper
waarvan de tijd breed door gaat
zelfs mijn dromen vind ik tijdverspilling.

Ik vraag me af waarom pubertijd
altijd fout wordt geschreven
en waarom moeders nooit huilen.
Ik wacht op de eerste vlek in mijn slipje
zodat ik dit op kan vangen met een verendeken.
Ik wil alle kleuren bh's
dan kan ik meepraten in de meisjeskleedkamer
mijn moeder vindt dit nog te vroeg
ik zeg mama mijn borsten groeien als ze je water geeft

Ik ben precies een naakte vrouw
op een renaissance schilderij
in de mooiste vorm van het menselijk lichaam
ik zie mezelf groeien in de spiegel.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

19-04-2017

Over dit gedicht

Wees meester en vormgever van jezelf

Tags

Lichaam Meisje Puberteit