Bombast, de grote

Bombast, de grote, loert van zijn hoge zetel
naar de kruipdieren die tekenen aan zijn wand
schuilt daar in geniep één zo vermetel
te betwisten zijn verzwelgende oppermacht

Kuipt in dat larvengebroed de opstand
speekselen daar vuige maden hun secreet
om te verslijmen tot metamorfose vormen
als verdorven vliesgevleugelde wormen

Langzaam verheft hij zijn getoornde grootheid
omvat het wrekende gevest zijner vaderen
lux et libertas aangepast handzaam daartoe
opdat die ene pats verrast worden zal.

Guido van Geel

© Copyright guido