Verloren

De mist legt zijn
schimmige hand
op mijn schouder

de straten zijn leeg
ik voel mij
zoveel ouder

elk geluid
een zweepslag
in mijn oren

wandel ik langs zerken
zie afgesneden bloemen
ook zij zijn ooit geboren.

© Copyright Rudolf van Veluwe

Ingezonden door

Rudolf van Veluwe

Geplaatst op

18-12-2017

Over dit gedicht

terugkerend van het graf van mijn vader, kwam dit gedicht in mij op.

Tags

Filosofie Rouw Verloren