Gerimpelde handen

met ontzag keek ik naar uw handen
mooie bruine vlekjes omringd met rimpels
zo wil ik ze later ook krijgen

oma, ik zie u nog zitten in de luie stoel
het geeft me nog steeds een apart gevoel
heel bijzonder waren we voor elkaar

mijn moeder stuurde me op pad
oma had een beroerte gehad
nog nooit had ik zo hard gefietst

oma, uw handen lagen stil
uitgeblust van het leven

met ontzag keek ik naar uw handen
mooi waren de bruine vlekjes
omringd door de rimpels der tijd

nooit meer heb ik zo'n mooie handen gezien

oma, we hadden een familie reünie
en zie
uw beelden kwamen voorbij
het gaf me weer dat aparte gevoel
wat we samen hadden
wij

Liefs,
Marill.

© Copyright Marill