Wijn

Daar was je dan ineens, je glom en lokte.
Ik sprak je aan en dronk je als goede wijn.

Gulzig nam je me tot je, je slurpte en slokte.
Ik slikte je helemaal door, zo heerlijk... zo fijn.

Je trok me mee jouw wereld in, warm en zacht.
Ik omarmde jou en je fluwelen tongstreken.

Je bezat me voor die dagen, je had me in je macht.
Mijn warme adem bleef in mijn open mond steken.

Je grapte over waarom je me ineens sprak.
Deed me smelten met jouw warme woorden.

Maar dit moest stoppen zei je me ineens strak.
En liet me opnieuw dit gevoel vermoorden.

Ik weet niet beter met mijn hoofd dan dit.
Beredeneer alles steeds maar weer,

Maar ik voel dat jij zo diep in mijn hartje zit.
En ik dat dat ik jou voor altijd begeer.

© Copyright Dromende Dichter