Het zwijgen opgelegd

Uit 'Het absurdistische universum'

Wij naderden steeds meer de afgronden
de grenzen waaruit straalde
de schijn van het lage avondmaal
Wij daar aankwamen niet verder konden

plots uit de diepte barstte het lichaam
vol rood hitte en zwarte huid
het vuur van het helse geestenrijk
Wij daar staarden niet weten te gaan

werd ons het woord ontnomen
werd ons het geluid ontnomen
werd ons de angst gelaten
stil was de dans der demonen.

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

09-08-2018

Over dit gedicht

'Zwijgen is goud', zei de aanklager en telde zijn zilverlingen

Tags

Georgesteiner Guidovangeel