Het zwijgen opgelegd
Uit 'Het absurdistische universum'
Wij naderden steeds meer de afgronden
de grenzen waaruit straalde
de schijn van het lage avondmaal
Wij daar aankwamen niet verder konden
plots uit de diepte barstte het lichaam
vol rood hitte en zwarte huid
het vuur van het helse geestenrijk
Wij daar staarden niet weten te gaan
werd ons het woord ontnomen
werd ons het geluid ontnomen
werd ons de angst gelaten
stil was de dans der demonen.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
09-08-2018
Over dit gedicht
'Zwijgen is goud', zei de aanklager en telde zijn zilverlingen