Onwijs hard

Je draalt en verhaalt om je eigen utopie
je zweeft en beleeft rond de geur van leven
je ankert en legt aan bij het eiland ‘Fantasie’
De koestering, de droom, de waarheid…
de warmte, het genot….

en opeens is daar:
…die kilte, die stilte, die rimpelloze zee
…de diepte zonder kleur, de bodemloze spot
en je denkt aan wat je droom beloofde…
Iemand haalt je hart van het slot!

Je droomt, je loomt rond je eigen spil
je geeft en streeft naar de losse teugels
de vrijheid, de blijheid, de adem, de ruimte..
de vrije wil van te zijn… die je bent….gelijk
de vlucht van je partner en…op diens vleugels!

en opeens is daar:
…die echte, die ware, die tomeloze gloed
…die wolkeloze blauwe hemel met zon….
en je denkt aan wat je droom beloofde…
Die andere helft van jou…. zit al in je bloed!

Je denkt en schenkt je aandacht aan niets!
je doet en je moet, aldoor, voldoen aan talent
Elke dag kent de waarheid, de harde realiteit….
de vrije wil te zijn, die je leeft….. die geeft…

maar eigenlijk zegt… wie je werkelijk… bent !

JIJ, ONWIJS HART


Corrason ©

© Copyright corrason

Ingezonden door

corrason

Geplaatst op

21-01-2019

Over dit gedicht

Strijd tussen woordspeling en hersenschim. Of draai ik gewoon door?

Tags

Bloed Droom Fantasie Hart Hemel Talent