Matte foto's
Onbevangen en verrast
kwam jij als skelet
uit mijn fotokast
Met je leuke lach
stilgelegd in de tijd.
Glans toen ik je zag,
Maar dom als ik ben
laat ik het jou meteen
weten, terwijl ik je ken.
Ruw wijs je me weer
op m'n plek, weg van jou.
Dat raakt me elke keer
Je slaat me plat
foto zonder glans.
Want jij bent net zo mat.
© Copyright Dromende Dichter
Ingezonden door
Dromende Dichter
Geplaatst op
14-02-2019
Over dit gedicht
Glanzende foto's worden mat